Ένα από τα πιο αγαπημένα δημοτικά τραγούδια εξεικονίζει με τρόπο συναρπαστικό το ταχύτατο ταξίδι του φιλιού, του κόκκινου φιλιού, από τα χείλη που σμίγουν στην πλάση που φιλοξενεί τους ερωτευμένους και πανηγυρίζει μαζί τους: Κόκκιν’ αχείλι εφίλησα κι έβαψε το δικό μου, / και στο μαντίλι τό ’συρα κι έβαψε το μαντίλι, / και στο ποτάμι τό ’πλυνα κι έβαψε το ποτάμι, / κι έβαψε η άκρη του γιαλού κι η μέση του πελάγου. / Κατέβη ο αητός να πιει νερό κι έβαψε τα φτερά του, / κι έβαψε ο ήλιος ο μισός και το φεγγάρι ακέριο.

Οι έξι στίχοι, που διασώθηκαν σε ποικίλες παραλλαγές, έχουν μακρά φιλολογική, λαογραφική και λογοτεχνική ιστορία, στην οποία εμπλέκονται μεγάλα ονόματα της λογιοσύνης και της ποίησης. Ανάμεσά τους ο Κοραής, ο Φωριέλ, ο Ν. Γ. Πολίτης, ο Κρυστάλλης, ο Ψυχάρης, ο Αποστολάκης, ο Σεφέρης, ο Τσάτσος, ο Φώτος Πολίτης, ο Βρεττάκος.

Τα δημοτικά τραγούδια της αγάπης έχουν ως ευρύτερη έννοια το ερωτικό στοιχείο (καημοί, παινέματα κ.λ.π ). Αυτά τα τραγούδια έχουν αρχίσει από τα ακριτικά χρόνια και δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι τόσο παλαιά όσο παλαιό είναι και  το ερωτικό συναίσθημα , το οποίο είναι και η αιτία της δημιουργίας του. Πολλά χαρακτηριστικά των τραγουδιών της αγάπης  έχουν την αρχή τους σε παλαιότερες εποχές και μεταφέρονται με την προφορική παράδοση από γενιά σε γενιά χωρίς όμως να συνθέτονται άλλοι στίχοι και να ξεχωρίζουν νέοι τύποι και παραλλαγές ερωτικών τραγουδιών.  Τα δημοτικά τραγούδια της αγάπης έχουν ως κύριο θέμα το ερωτικό συναίσθημα του ανθρώπου, πάνω στο οποίο διαμορφώνονται όλες οι άλλες περιπτώσεις. Τα ζητήματα στα οποία αναφέρονται είναι ο γάμος, το προξενιό, ο αρραβώνας, ερωτικοί καημοί, χωρισμοί, θάνατος του αγαπημένου. Τα ερωτικά τραγούδια μπορούμε με βάση το νόημα και την μορφή να τα χωρίσουμε σε δύο [51]  κατηγορίες. Στην πρώτη διακρίνουμε τα τραγούδια με γενικότερα γνωρίσματα (επιθυμίες, καημοί, όνειρα κ.λ.π), ενώ στη δεύτερη κατηγορία συναντάμε τραγούδια με ειδικότερα θέματα (συναντήσεις ερωτευμένων, αρραβώνες, γάμοι, πείσματα, χωρισμοί κ.λ.π) (βλ. παράρτημα :    ). Εκτός από τα δημοτικά τραγούδια της αγάπης σχηματίστηκαν και τα ελληνικά λιανοτράγουδα τα οποία εκφράζουν το θαυμασμό του ερωτευμένου, παινεύουν την ομορφιά και αποτελούν έναν τρόπο ερωτικής εξομολόγησης. Τα λιανοτράγουδα αυτά  δεν θεωρούνται  αξιόλογα δημιουργήματα ποιητικής τέχνης, λόγω του ότι είναι μορφοποιημένα εντελώς αυτόματα από την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα της στιγμής.